Een stokje en een weekend Edinburgh

Gistermiddag las ik bij Klaske dat ik nu het stokje door gekregen heb. Mijn beurt dus om 10 gedachten te delen met jullie. Bij deze dan, in willekeurige volgorde:

1. Wat was het vanochtend lekker rustig in huis toen ik in mijn eentje aan de keukentafel zat te eten.
   
2. Welke muziek ga ik vanochtend eens opzetten. De kerstcd van Enya, Anne Sofie von Otter of gewoon lekkere muziek van Nick Keir?
3. Over Keir gesproken, wat was het vorig weekend leuk in Edinburgh. Niet meer zo veel sneeuw dat er geen doorkomen meer aan was maar wel heel erg in Dicken's sferen (of moet dat Sir Walter Scott sferen zijn?). Het was heel speciaal om bij het allerlaatste concert ooit te zijn van onze favoriete band. En nog specialer was het om het samen met vrienden te doen met wie we in Nederland ook altijd naar de concerten gingen. Gelukkig gaan twee leden van de band nu solo door, we hoeven ze nog niet helemaal te missen.
   
4. In tegenstelling tot andere jaren hebben de vogels nu echt mijn vet- en zaadbollen gevonden. Het is een af- en aanvliegen van vogels; daar word ik vrolijk van.
5. Alle kerstkaarten zijn gepost. Nog een paar die bij buren bezorgd moeten worden. Dat mag DD later doen vandaag. Ik maak graag kerstkaarten maar dat schrijven vind ik een ramp, was dit jaar dus eigenlijk weer te laat.
   
6. Ik moet nog een paar kleine dingen halen bij de winkels, zal ik dat straks glibberend gaan doen of zal ik DH en DD sturen? Of zullen we met zijn drieën gaan? Moeten we wel zorgen dat DH zijn camera thuis laat anders zijn we hem halverwege al kwijt :-)
   
7. Zouden mijn moeder en man dit jaar wel naar het kerstdiner kunnen komen? Vorig jaar dorsten ze niet door de enorme sneeuwval en ze wonen niet vlak bij ons.
   
8. Ik heb zin om creatief te zijn, aan welke quilt zal ik vandaag gaan werken? De CWDQ, de moderne quilt voor DH of toch nog maar een tafereel uitborduren voor de Christmas City Quilt? Voor die laatste is het wel de juiste tijd, sneeuw en kerst. Ga er nog even over nadenken.
   
9. Wat een geluk dat wij vorig weekend vlogen en niet afgelopen weekend. Je moet er toch niet aan denken om in die enorme rijen op Schiphol te moeten staan en nog niet weg te kunnen. We hebben geboft.
10. We zijn hier in huis boffers. Natuurlijk zijn er ook meer dan genoeg (gezondheids)problemen maar we hebben elkaar en we hebben het goed samen. Ik hou van jullie.

Aan wie moet ik dit stokje nu door gaan geven? Volgens mij zijn de meeste bloggers al aan de beurt geweest. Weet je wat? Ik geef dit stokje door aan wie het aan wil nemen.

Zoals boven verteld, we zijn vorige weekend naar Edinburgh gevlogen. Precies op het juiste moment. Een week na de grote sneeuwstorm en een week voor de volgende grote sneeuwstorm. Waarom we gingen?
Wij zijn al jaren een grote fan van een Schotse band. Als ze in Nederland zijn gaan we altijd naar hun concerten, samen met een vast stel vrienden.


De concerten zijn altijd erg intiem, kleine zalen, hapje en (vooral) drankje mee de zaal in. Het repertoire bestaat uit oude Schotse traditionals en zelf geschreven nieuwe liedjes. Soms zeer maatschappij kritische en soms hele persoonlijke liedjes. En tussen de liedjes door veel komische verhalen. Het hele gezin heeft er altijd erg van genoten. We hebben ze in Nederland en gelukkig ook een aantal keer in Schotland gezien.




Het oudste en langste lid gaat nu stoppen en daarom stoppen de andere ook. Hun cd's zijn altijd erg leuk maar live zijn ze veel leuker en daarom vonden we dat we bij het allerlaatste concert moesten zijn ook al werd dat in Edinburgh gegeven. Gelukkig dachten onze vrienden met wie we altijd naar de concerten in Nederland gaan er ook zo over. En zo zaten we dus met zijn 6'en in een uitverkocht theatertje.


Het was heel speciaal, de sfeer en de fans. Elk lied werd mee gezongen en we konden er geen genoeg van krijgen. Jammer genoeg stopte de band zelf wel na 3 toegiften. Het was echt het einde.



Zaterdag en zondag hadden we tijd om Edinburgh zelf te bekijken; iets wat echt geen straf is. Een van ons had last van een zeer pijnlijk been, daarom zijn we elke keer als dat been niet meer wilde op een toeristenbus gestapt en een stukje gaan rijden. Als het been weer hersteld was dan konden we weer een stukje lopen. Natuurlijk hebben we ook gewinkeld maar ik heb niet heel veel gekocht. Shortbread (Schots koekje), wat pickles (lekker bij oude kaas) en DD heeft eindelijk een rode Edinburgh trui in haar maat gevonden. 's Avonds hebben we lekker gegeten.

Ergens op de Royal Mile

Versiering in een van de warenhuizen.

Scott's Monument door de draaimolen heen gezien.