Ik ben vandaag zo vrolijk

Eigenlijk was ik helemaal niet zo vrolijk.Op dit moment hadden wij moeten genieten van een vakantie in de buurt van Oxford waar we erg naar uitkeken. Natuurlijk zijn er ergere dingen en we zijn blij dat tot nu toe iedereen gezond is, ook al wachten enkele familieleden met smart op reguliere zorg die op dit moment grote vertraging op loopt, maar ik ben graag in Engeland (of Schotland) en ik mis het erg. Ik denk niet dat het er dit jaar nog van gaat komen.

Niet op vakantie betekend wel tijd om te handwerken. Ik heb de afgelopen tijd met driehoekjes gespeeld volgens een techniek uit dit boek:

Ik kocht het al weer een tijd terug bij de Quiltster. Vorig jaar zag ik in Rijswijk een quilt die van een zelfde soort techniek gebruik maakte en sinds dien broedt ik op een plan. Maar een nieuw techniek vraagt wat oefenen en daarom ben ik in mijn scrapbasket (doos tegenwoordig) gedoken en ben gewoon aan het spelen geslagen.

Ik heb ook hard gewerkt aan mijn Civil War Diary Scrap Quilt maar daar werd ik ook al niet vrolijk van. Mijn oude trouwe naaimachine kreeg er steeds meer moeite mee om regelmatige steken te maken. En daar baalde ik van. Ik bezit 2 machines, 1 naai-borduurmachine waar ik eigenlijk alleen mee borduur die ruim 17 jaar oud is en 1 naaimachine die al ruim 23 jaar zeer intensief gebruikt wordt. Beide machines haperen op dit moment en zijn al een paar keer opgenomen geweest in het ziekenhuis maar daar niet echt opgeknapt weer van terug gekomen. 

Rond Hemelvaart was DH een paar dagen vrij en hij ging een nieuwe pc installeren (zijn oude beestje kon al die teleconferenties niet  aan en video vergaderen met meer dan 15 deelnemers op het scherm van je mobiel is volgens hem geen pretje) en ik had mijzelf een dag meters maken achter mijn naaimachine belooft aan blokken voor de Kerst Voorbereiding Quilt XL. Ik moest echter eerst een paar nieuwe spoelen vullen, ik maak er altijd een aantal op voorraad. Het vullen van de spoel veroorzaakte zoveel herrie dat DH onmiddellijk kwam kijken wat er ingestort was. Het gekke was dat, hoewel ik mijn naald voor het spoelen echt geblokkeerd had, deze na een seconde of 15 spoelen toch heel langzaam op en neer ging bewegen. Ik durfde geen spoelen meer te vullen.

Hoe gehecht ik ook was aan mijn oude trouwe machine waar ik alles mee kon, ik was het nu echt zat. Heb je twee machines en ondanks de nodige reparaties heb je er niet één die het goed doet, niet eens behoorlijk doet. Gezien de leeftijd van de machines werd het hoogtijd voor nieuw materiaal maar wat?

Uiteindelijk ben ik uit gekomen op deze naaimachine: 

Weer een Pfaff, ik wil perse een vast boventransport, een expression 710. Hoewel het heel erg wennen is ben ik er heel erg blij mee. Ik ben van 17 cm ruimte rechts van mijn naaivoet naar 25 cm gegaan om je quilt in te proppen tijdens het doorquilten. Het enige nadeel is dat hij paars is en ik eigenlijk een paars fobie heb maar wie weet kom ik daar door deze machine nog eens van af. Mijn quiltvriendin moest er wel heel erg om lachen toen ze hoorde dat juist ik met een paarse machine thuis kwam. En nu maar oefenen!

Scrap Quilt

Mijn borduurmachine is weer terug maar ik ben nog niet tevreden. Jammer genoeg is het in deze tijden lastiger dan normaal om de machine weer terug bij de dokter te krijgen. Dat laatste zorgde wel voor veranderingen van plannen. In plaats van weer hard aan het borduren voor DD Kerstquilt ben ik weer verder gegaan met de Scrap Quilt gemaakt van de resten van de Civil War Diary Quilt.

Het zijn niet de beste foto's maar ik mis nog steeds de hulp van een zeker iemand met lange armen. Het Coronavirus slokt de meeste van zijn tijd op.

Maar op deze manier krijgen jullie in elk geval enig idee waar ik mee bezig ben.

Voor de achterkant heb ik alle restjes opgemaakt die ik nog over had.  In plaats van een zeer goed gevulde doos met resten is dit nu nog over: 

Deze resten snij ik nog op voor in mijn 2,5" rest blokkendoos en voor in mijn rest stripsdoos.

Gelukkig was ik wel zo slim om voor het maken van de achterkant eerst de afwerkbies alvast te snijden en aan elkaar te zetten. Zo past straks alles weer bij elkaar.

De Quilt is inmiddels gedubbeld en geregen. Dat was nog wel een gedoe. Normaal doe ik dat met een quiltvriendin maar dat gaat nu natuurlijk niet.

Inmiddels wordt de quilt hard doorgequilt onder de machine. Fijn weekend allemaal en pas op elkaar!

Door gewerkt en lieve dingen

Ik ben een nieuwsdier, ik kijk (bijna) altijd naar het journaal, de radio staat vaak op een nieuwszender en de krant lees ik ook altijd uitgebreid maar ik merk nu aan mij zelf dat ik geen Corona nieuws meer kan horen. Of in elk geval niet zoveel als dat het wordt aangeboden, en dan heb ik ook nog de pech dat ik er veel over hoor via het werk van DH die nu thuis werkt. Ik heb besloten dat ik het nieuws wel blijf volgen maar gedoseerd. De rest van de tijd zet ik muziekcd's of een luisterboek cd op zodat ik niet ongemerkt extra nieuws mee krijg. Ik verveel mij helemaal niet, ik weet niet eens goed wat dat is, maar wat ik nu heel erg mis is een bezoekje aan of van DD. We praten wel maar ik mis persoonlijk contact. Dat hebben we ook niet als zij in het buitenland is voor langere tijd maar op de één of andere manier voelt dit anders.

Toch heeft Corona ook bijzondere kanten. Ik vond vorige week deze bloemen bij de voordeur op de stoep. Een zomaar presentje van een buurvrouw.

De eerste echte grote quilt die ik maakte was de Civil War Diary Quilt die in september 2011 klaar kwam. Ik was er al eerder aan begonnen maar de laatste weken heb ik hard gewerkt aan een top gemaakt van alle restjes van deze quilt. De top kwam gisteren af en is uiteindelijk 64 bij 64 inch geworden. Groter gaat niet want ik ben inmiddels door zoveel stofjes heen dat ik, als ik de nog overgebleven lapjes gebruik, ik een beetje vreemde kleurverdeling krijg. Die lapjes gebruik ik maar in de achterkant.

Gisteren heb ik bij het Quilters Palet tussenvulling besteld en de dames waren heel snel want het is gisteren al verzonden. Hopelijk wordt het vandaag al bezorgd, maar anders morgen.Het was werk waarbij ik niet echt hoefde na te denken en ik snelheid kon maken. Precies wat ik nu nodig had.

Doe voorzichtig en pas op jezelf en op elkaar.

Een beetje lente in huis en een finished quilt

 Kijk eens wat lief. Deze bracht DH mee terug samen met de boodschappen. We zien elkaar heel weinig op dit moment, ondanks dat hij thuis werkt. Door de corona crisis is zijn toch al drukke baan verandert in een dubbele baan als het niet meer is. Ik zit nog steeds in zelf-isolatie dus ik kan geen boodschappen gaan doen. DH is zo lief om met mijn lijstje op pad te gaan maar ik moet wel een paar dagen van te voren aankondigen dat er weer boodschappen nodig zijn en hem dan er nog een paar keer aan helpen herinneren. 😀 Geeft niks, we komen er wel uit met z'n tweeën, er zijn veel ergere dingen. Deze bloemen stonden niet op het lijstje maar ik was er wel erg blij mee. Een beetje lente in huis, en met dit zonnetje zie ik de tuin ook steeds verder uitlopen. Wat ben ik nu blij met mijn tuin (en dat zegt iemand die geen groene vingers heeft).

 Ik heb de laatste dagen hard doorgewerkt. Mijn Falling Charms Quilt is af. Ik kan op dit moment geen beroep doen op de lange armen van DH dus moeten de foto's maar even zo. Een betere foto komt later wel weer.

 Ik heb voor de bovenkant twee charmpacks gebruikt en een aantal losse stukken stof uit de zelfde serie, lang geleden gekocht bij het Quilters Palet. De crème stof is het laatste restje stof dat ik overhad van de sashings voor de Civil War Diary Quilt. Ik was één van de eerste die die quilt ging maken en ik kocht ruim stof in voor de basisstof en de sashings, denkende dat ik mij met mijn rot handen vast wel een keer zou versnijden. Uiteindelijk versneed ik mij niet één keer en bleek het boek iets te ruim te zijn met de opgegeven hoeveelheid. Op een paar kleine stukjes na die in mijn CWD scrap quilt gaan ben ik nu door de stof heen.

Alle stukken die ik nog overhad nadat ik de top klaar had heb ik verwerkt tot een achterkant. Ik zag laats een quiltster die dat de "after quilt" noemde. Dat vind ik wel een goede naam.

Het is  uiteindelijk een vrolijke, ruime 1-persoons quilt geworden waar ik erg blij mee ben. Ik wordt er vrolijk van en dat is iets wat ik in deze tijden kan gebruiken. En in elk geval is mijn work in progress lijstje een item kleiner geworden. Op naar de volgende.

We are going on a bear hunt.....

Teddy beren spelen een grote rol in mijn leven sinds ik in mijn tienertijd heel veel (echt heel veel) in het ziekenhuis lag. Ik stond toen op een streng dieet, dus lekkers voor mij meenemen ging niet en je kunt op een klein tafeltje naast je bed ook maar een paar bossen bloemen neer zetten. Mijn vader begon er mee om knuffel(tjes) aan mij cadeau te geven en dat voorbeeld werd al snel gevolgd door familie en vrienden. Zo bouwde ik een grote collectie op met kleine en grote knuffelbeesten.In de loop der tijd hebben lang niet alle beesten het overleeft, sommige gingen gewoon stuk, andere gaf ik weer aan andere mensen en doelen.

Beren echter bleven altijd. Op vakantie met een rugzak door Schotland of Scandinavië? Er zat altijd een beer op of in mijn rugzak. Weer later speelden mijn dochter en ik hele avonturen met de beren na. Als hoogtepunt speelden we een beren bruiloft na in een klein kerkje in ons vakantiedorp in Engeland. Compleet met beren dominee en beren getuigen. De echte dominee vond het prachtig want die organiseerde op de jaarlijkse fair altijd beren droppings met een parachute van de kerktoren af!

DD houd de traditie in ere want onder de Kerstboom vond ik afgelopen Kerst een set met kartonnen koffertjes voorzien met afbeeldingen uit het boek: "We are going on a bear hunt". Ik nam het grootste koffertje inmiddels in gebruik om alles te verzamelen voor mijn blauw sterren EPP project.

Grootste koffer met inhoud.

In deze coronacrisis tijden wordt er van alles gedaan om het leven nog wat dragelijk te maken. Een heel leuk initiatief vond ik in dit bericht. Een berenjacht gebaseerd op het boek dat ook op mijn koffer is afgebeeld. Het deed mij een beetje denken aan de Pokemon jacht van een paar jaar terug. Ik hoop dat ze ook zo iets bij mij in de buurt gaan organiseren, dan doe ik zeker mee. Nu maar hopen dat we nog wel zo nu en dan naar buiten mogen blijven gaan, als we maar op ruime afstand van elkaar blijven.

Mijn Falling Charms Quilt schiet aardig op. Inmiddels ben ik aan het tegen zomen met de hand. Komt goed uit want mijn borduurmachine is inmiddels terug uit het ziekenhuis en ik hoop volgende week weer een flink aantal taferelen te kunnen borduren voor de Kerstquilt in wording voor DD.

WIPs en aankopen

Gelukkig zijn er in deze rare tijden ook dingen als webshops. Ik koop lapjes liever als ik ze eerst live zie (de werkelijkheid verschilt soms enorm met de afbeeldingen op mijn laptopscherm. Maar ik ben een project aan het voorbereiden. Een hoop mensen zag ik een ster per dag maken, kijk oa maar eens bij Judith, en het resultaat spreekt mij erg aan. Niet een ster per dag maar zo nu en dan als leuk met de hand werkje. Ik kan weinig met de hand maar wel de overhandse steek die je met EPP moet maken. En in het verleden maakte ik al eens zo'n quilt, A slow French Waltz, en als goede quiltster heb ik de mallen en kartonnen bewaard.

Het idee is om blauwe sterren te maken. Ik heb al een hoop blauw uit mijn kast gehaald en gesneden, er omheen wil ik tinten wit gebruiken. Van die laatste kleur had ik niet heel veel verschillende stoffen meer. En die heb ik nu via de webshop ingekocht bij de Quiltster. Ik kon daar per 10 cm kopen, meer dan genoeg om een ster mee af te maken en niet te veel restjes die overblijven. En het mag alle tinten wit zijn dus kon ik mij geen buil vallen met een aankoop zonder live de stof gezien te hebben.

Alleen ga ik voorlopig gewoon door met sterretjes voorbereiden en niet met maken. Ik had een bee in gedachten om ze te gaan maken maar die gaat nu natuurlijk niet door. Ik had het plan om tijdens de Wereld Kampioenschappen Kunstrijden, ik ben een hele grote fan, er een aantal te maken tijdens het kijken maar deze Kampioenschappen zijn natuurlijk ook geannuleerd. En ik was van plan om ze voor te bereiden om te gaan maken tijdens een vakantie in Engeland. Deze reis is nog niet geannuleerd maar ik denk dat dat wel gaat gebeuren. Er zijn op dit moment veel ergere dingen en ze komen later wel van pas.

Ik kocht ook nog wat gereedschap in, rolmessen en spelden, en natuurlijk ook een paar lapjes voor de heb.

Ik ben niet erg mobiel en altijd vrij veel thuis maar in vrijwillige isolatie ben ik echt veel thuis. Extra tijd voor lapjes. Ik werk aan een scrap quilt gemaakt van alle restjes van mijn Civil War Diary Quilt. En ik ben mijn Falling Charms Quilt aan het doorquilten. Beide schieten al aardig op. Werken aan de kerstquilt gaat niet want mijn borduurmachine ligt in het ziekenhuis.

 Het betere kettingnaaien voor de scrapquilt. Ik probeer zoveel mogelijk van mijn CW stofjes op te maken.

Doorquilten doe ik op de naaimachine.

Als laatste nog een foto om om te lachen. Als het zou kunnen zou ik het gelijk doen. Pas allemaal goed op je zelf en op elkaar.

Attention

 

Pas goed op jezelf en op elkaar. En laten we niet vergeten om zo nu en dan ook te lachen. Ik heb dat in elk geval heel hard nodig om het vol te houden (en mijn lapjes en draadjes natuurlijk).

Deze foto heb ik gevonden op dit blog:http://selvageblog.blogspot.com/