Uithaal werk, leuke lapjes en een quilt die gebruikt wordt.

Dacht ik te gaan werken aan een project met snel resultaat, ik heb nog een quilt gedubbeld klaar liggen om door te quilten. Mijn naaimachine is recent naar de dokter geweest en zou dat weer helemaal goed aan moeten kunnen. In mijn voorraad had ik precies de juiste kleur garen liggen. Het plan was goed maar de uitvoering niet. Nadat ik zo'n baan of 5 had gestikt kwam ik tot de conclusie dat ik het echt niet mooi ging vinden, als ik er mee door gegaan was, was de quilt in een hoek beland en nooit meer gebruikt. 

Diep adem gehaald en zo'n 12 meter achteruit genaaid. Alles is inmiddels uitgehaald en ik heb een nieuw plan om door te quilten. Ik kan dan iets minder dicht op elkaar quilten als dat ik eigenlijk van plan was maar het eindresultaat is veel meer naar mijn zin. 

Overschot van een losbandig leven, sorry, het overschot van 12 meter achteruit naaien.

Van de zomer bezocht ik Brielle en kwam daar deze quiltwinkel tegen. De winkel was niet groot maar had wel leuke stofjes.

Voor een project in mijn hoofd ben ik al een paar jaar lang stofjes met plaatjes aan het sparen. In Brielle nam ik onder andere Peter Pan stof mee. Tijdens mijn eerste vakantie zonder ouders bezocht ik het huis van J.M. Barrie, de schrijver van Peter Pan, in Kirriemuir (Schotland). Een lapje met een herinnering dus.

Dit lapje kocht ik ook in Brielle, ik was er zelf helemaal weg van.

Deze en de volgende lapjes kocht ik via het internet met het zelfde idee in gedachten

De lapjes zijn gekocht bij Aztec Rose. Jammer dat die niet meer in Zwijndrecht zitten.

Van dit stofje ben ik helemaal weg. Een ongebruikelijke kleur en zo'n leuk plaatje.

Kennen jullie deze nog? Mijn babyquilt "TeamBlue", ik maakte hem in november 2017 af voor een jongetje dat in januari 2018 geboren werd. Ik koos voor Peter Pan stof omdat ik wist dat de moeder in spe gek was op alles uit het Verenigd Koninkrijk.

De moeder van de nu geen baby meer, stuurde mij van de week deze foto. De ontvanger is gek op Pieter Konijn en gelukkig heeft hij er een bijpassend dekentje bij. Altijd heel erg fijn om te horen dat je maaksels goed gebruikt worden. Fijne zondag alvast allemaal!!

Kim Mclean Flower Basket Medallion Quilt

Eigenlijk heb ik het nog nooit eerder zo gehad, de gevreesde quiltdip. Of als ik heel eerlijk ben, ik heb gewoon een hele grote algehele dip die wat mij betreft al veeeeeeeeeeeee te lang duurt. Ik heb besloten dat het maar eens afgelopen moet zijn.

Ben begonnen met heel veel verstel werk, nooit mijn favoriete bezigheid hoewel het achteraf nooit zo veel werk blijkt te zijn. Mijn werkplek is opgeruimd en schoongemaakt, ik ben in het bezit van een nieuwe laptop die eindelijk ook goed werkt. Geen reden meer om niets te doen toch?

Hoewel ik niet heel veel gedaan heb het afgelopen half jaar, heb ik gelukkig toch wel iets gedaan. Ik heb zo nu en dan aan de Kim Mclean quilt gewerkt, een quilt waar ik altijd vrolijk van word.

Ik heb de rand die om het middenblok komt wat aangepast aan mijn eigen smaak en vooral aan mijn eigen mogelijkheden. Dat is goed gelukt maar je moet wel zo nu en dan kijken hoe je veranderingen in het eindresultaat staan en welke kleuren combinaties mij het vrolijkste maken.

 

Wordt het de bovenste of de onderste manier?

 

 

Hier onder het uiteindelijke resultaat, ik kom nog 2 blokken te kort. Die maken is de opdracht aan mijzelf voor volgende week.

Vrolijk Pasen allemaal

Vrolijk Pasen allemaal! Wij hebben hier geen bijzondere plannen. DD komt een paar dagen naar huis en gaat nog zingen in een voorstelling. Natuurlijk gaan wij kijken. Er wordt erg mooi weer voorspelt dus ik hoop op wat patchwork in de zon in de tuin met een kopje thee er bij.

Er wordt nu heel mooi weer voorspelt maar ik vraag mij soms af in welk jaargetijde wij nu zitten. DH verdween vorige week een paar uur met zijn camera en kwam met de volgende foto's thuis: 

 Lente

Herfst

Lente en Herfst te gelijk.

Patchwork en Quiltdagen 2019

 Afgelopen week bezocht ik de Patchwork en Quiltdagen beurs in Rijswijk. Ik vond het een hele geslaagde beurs. Er waren prachtige quilts tentoon gesteld en ook het aanbod van winkels, was voor mij, een hele goede. Ik heb niet heel veel gekocht, slechts een paar lapjes en machinenaalden, maar dat lag niet aan het aanbod. Ik heb gewoon niet zo veel nodig op dit moment en ik wil niet om gaan komen in een enorme hoeveelheid lappen voor ooit eens.

Het quiltje hier boven is gemaakt door Marije Otte uit Maastricht. Ik was vooral weg van haar kleur gebruik.

Dit was een serie van 3 bij elkaar passen de quiltjes. Ze vielen mij op door kleur en vormgeving. De naam van deze quilts was, van links naar recht Swing 3, Swing 1 en Swing 2. Ik vroeg mij wel af of de maakster, Rita Dijkstra uit Hengelo het in deze volgorde bedoeld heeft of dat er een foutje is gemaakt bij het ophangen. 😀 Hieronder zie je nog elke quilt apart gefotografeerd.

 

Waar ik erg naar uitkeek waren de quilts van Nicolette. Ik heb haar een aantal keren getroffen bij workshops en cursussen en ik volg al een paar jaar haar blog. Haar kleur gebruik, haar creativiteit en haar applicaties vind ik geweldig. Het was heel leuk om quilts die ik kende van foto's nu in het echt te zien.

Nicolette haar interpretatie van de Kim McLean Flower Basket Medallion Quilt. Hoe beter je kijkt hoe meer je herkent uit de quilt van Kim McLean maar zo anders. Voor mij was het gebruik van de licht grijze achtergrond stof al gedurfd maar Nicolette bewijst dat je best nog veel gedurfder kan zijn. 

 

Twee details uit Nicolette haar Prince versie. Jammer genoeg is mijn foto van de gehele Prince overbelicht maar ik wilde jullie deze 2 bijzondere stofjes er in niet onthouden. 

Hoewel ik mij afvraag hoeveel dit werk te maken heeft met patchwork en quilten vond ik de jassen gemaakt door Marijke van Welzen, Art2wear, echt prachtig en een hoogtepunt op de beurs. Ik heb zelf in het verleden kleding van mijn toen nog kleine dochter versierd met o.a. 3D vlinders (die ik maakte met behulp van mijn borduurmachine) en gras met bloemen maar dit is echt 100 stappen verder. Geweldig!!

 Links de Butterfly effect, rechts Still*Life.

 Detail van de Kraag van Butterfly Effect.

 

 

Voorkant van beide jassen.

 De mooiste quilt hing niet op de tentoonstelling maar bij een stand.

Jammer genoeg lijkt op de foto de kleur wat flets, in werkelijkheid spatte de kleur van de quilt af. Deze quilt hing bij de stand Handi Quilter.

Workshop en voortgang

Gisteren samen met een vriendin naar de nieuwe locatie van het Quilters Palet geweest voor een workhop door Ineke Vaillant. We hadden ons opgeven voor de workshop Colour Explosion, of te wel Vuurwerk zo als ik hem al gedoopt heb. Het vinden van het gebouw waarin zich het Quilters Palet nu bevindt was niet moeilijk maar door alle werkzaamheden voor, achter en naast het gebouw was het nog niet zo makkelijk om de parkeerplaats en de ingang te vinden. Hier in waren we niet de enige, er was zelfs een cursist ietsjes te laat, ze had half Den Haag gezien. Per mail hadden we een keurige route beschrijving ontvangen maar de situatie verandert soms per dag.

 Ik kende Ineke alleen van foto's en verslagen van midweken op Texel op blogs maar het werd een hele gezellige, informatieve en leerzame middag. We ontvingen het patroon, veel uitleg en een foto van het werkstuk zo dat we thuis goed verder kunnen. 

Het was alleen maar goed dat ik nog niet met de stof waarmee ik wil gaan werken begonnen ben. Het lampje van mijn naaimachine was onderweg kapot gegaan en daardoor zag ik de lijntje op mijn foundation piecing niet zo goed bij het naaien van de zwarte stof. Als of ik nog nooit deze techniek gedaan had kwam ik tot 3 keer toe een stukje te kort.😒. Achteruit naaien dus.

Hier nog twee details van Ineke haar werkstuk

Verder heb ik afgelopen maand, langzaam maar zeker weer gewerkt aan mijn Kim McLean blokken. Ik heb inmiddels 7 blokken helemaal af, nog 17 te gaan. (Plus het op maat snijden.)

In april ga ik gewoon ijverig verder met de Kim McLean. Het gaat niet snel, op dit moment al helemaal niet met mijn hand, maar ik ben zo verlieft op deze quilt en het resultaat.

I've got a finish!

Ik heb de laatste maand, gedwongen, wat rustiger aan gedaan met patchen. Op zich ook niet erg want ik heb nu een aantal boeken uit kunnen lezen. Op de een of andere manier, ondanks dat ik er altijd goed op let, had ik mijn wijsvinger licht overbelast en natuurlijk de wijsvinger van mijn schrijfhand. Uit ervaring weet ik dat ik dan gewoon moet stoppen en vooral niet gelijk moet gaan beginnen op full speed als de klachten over zijn. Als ik dat wel doe, en die neiging heb ik altijd, dan worden de problemen veel groter en duurt het veel langer voordat het echt over is.

Gelukkig waren de klachten over na een paar dagen voorzichtig zijn en heb ik mijn hand vervolgens nog een paar dagen extra rust gegund. Vervolgens ben ik gaan patchen (en het verwijderen van de microtags) met de kookwekker er naast. 10 minuten werken, 15 minuten iets totaal anders doen. Het lijkt of je op deze manier echt niet opschiet maar aan het einde van de dag valt dat reuze mee.

Ik heb met de kookwekker mijn Irish Chain Srap Quilt afgemaakt. Alle stof, voor en achterkant, zijn resten en restjes van mijn Totaal Mesjogge Quilt (The Nearly Insane). Door quilten is inmiddels ook gebeurd en een schaatsweekend (WK Alround) was een prima gelegenheid om de afwerkbies tegen te zomen.

Voorkant

 

Achterkant

Het is een ruime 1-persoonsquilt voor mijzelf geworden. Ik ben heel erg blij met het resultaat. Het patroon vind ik erg leuk maar ik ben ook heel nieuwsgierig geworden naar het effect van dit patroon als ik de vierkanten niet 2" x 2 " maak maar een stuk kleiner. Deze keer was de grote maar handig want ik had nog heel veel rest stroken liggen van 2,5" breed.

Het enige wat ik nog moet doen is een label achter op. DD moet daar altijd erg om lachen, volgens haar maak ik wel altijd een label op een quilt die ik cadeau geeft maar komt het er (bijna) nooit van als de quilt voor eigen gebruik is. Daar heeft ze niet helemaal ongelijk in. Ik ben een voorstander van een quiltlabel, heb er ook geen hekel aan om ze achterop te naaien maar het is heel vaak een vergeet. Als ik de microtags verwijdert heb dan is voor mijn gevoel de quilt af. Deze keer wilde ik het eens gelijk doen maar dat ging niet door. Ik maak altijd een label met behulp van mijn borduurmachine maar ik kan op dit moment niet bij mijn versteviging die ik daarvoor nodig heb. Ik heb nog een label geschreven maar mijn pigma pen deed het zo dun dat ik dat niet mooi vond. Dus toch wachten met het label.

Nu weer door met de Kim McLean Quilt.

Verlieft

Ik maakte al een flink aantal jaar quilts, maar altijd kleine. In 2009 ben ik begonnen aan mijn eerste echte grote quilt. Een sampler quilt met de patronen van Rosemary Young. Ik was erg geïntrigeerd door de dagboek fragmenten van vrouwen bij de blokken. Net in de tijd dat ik wilde beginnen met deze quilt kwam de serie Heritage van Howard Marcus (Collection for a Cause) uit. Op slag was ik helemaal verlieft op een hoop stofjes uit deze serie. 

Van een flink aantal stofjes kocht ik een Fat Quarter en van sommige zelfs  nog wat meer. Ik gebruikte ook Civel War stoffen uit andere series die ik er mooi bij vond passen maar de meeste stoffen kwamen uit deze serie. De Civil War Diary Quilt is inmiddels al heel wat jaren klaar en ik vind hem nog steeds erg mooi.

Ik heb nog steeds een hele doos met restjes van deze quilt staan. Bij het maken van een andere sampler, de Nearly Insane, gebruikte ik een paar stoffen uit deze restjes doos maar de doos is nog steeds aardig gevuld.

Vorige week zag ik bij toeval op internet dat de "Collection for a Cause" 10 jaar  bestaat en dat daarom een aantal stoffen uit de oude series opnieuw uitgegeven worden. En ook dus stofjes uit de Heritage serie.

Ik bestelde bij de Quilterie een paar stofjes uit deze serie. De stofjes werden super snel en heel netjes verpakt bezorgd. Alleen de postbode had moeite om het brievenbuspakketje door mijn brievenbus te krijgen, maar dat lag aan hem. Gelukkig was ik thuis en hoorde het gerommel bij de voordeur. Ik heb de deur maar open gedaan en het pakketje zo aangepakt.

Vooral het steenrode stofje dat nu onderop ligt is een kleurtje dat ik heel veel als contraststofje heb gebruikt en dus niet veel meer van heb. Nu eens denken wat ik hier samen met de restjes uit mijn doos mee ga doen. Ik vind de stofjes nog net zo mooi en ik ben er nog net zo verlieft op als toen.

Het is al weer eind januari. De tijd gaat echt veel te snel. 

 

Deze maand heb ik wel mijn doelen met patchen gehaald. Alle sterren van mijn Kim Mclean Quilt zijn van cirkels voorzien. Ze zijn alleen  nog geregen, het echte vastzetten moet nog gebeuren. Eigenlijk heb ik ze allemaal voorbereid met het idee dat als ik voor een paar dagen naar het ziekenhuis moest, ik ze dan zo mee kon nemen en daar kon afmaken. Je naaimachine mee naar het ziekenhuis nemen is een beetje lastig. 😉 Gelukkig bleek dat ik (voorlopig) alleen maar voor controle naar het ziekenhuis hoef, dat valt weer mee. Er is vast binnenkort wel schaatsen op tv en dan is dit een prima werkje.

De top van mijn Irish Chain scrap quilt is helemaal af. Het is een ruime 1-persoonstop geworden. Alle stofjes die ik hier voor gebruikt heb zijn restjes van mijn Nearly Insane quilt. De doos is iets leger geworden maar nog niet heel erg veel. Nu eens bedenken of ik met de rest een andere scraptop ga maken of dat ik de nog resterende stofjes gebruik om een achterkant mee te maken. En ik moet achter tussenvulling aan voor deze top en voor mijn Falling Charms Quilt Top.