Een verhaaltje zonder plaatje is niet leuk, daarom een "oude" quilt. Ooit gemaakt voor de 12de verjaardag van mijn DD. Die is gek van Japan en Manga tekeningen.

Wat maakt een mens gelukkig?

Een lekker rustig weekend, met het gezin aan een uitgebreid ontbijt en/of lunch, zalige Keltische muziek op (voor wie het weten wil, Enya, Nick Keir, McCalmans en Emily Smith vandaag) en nog tijd om achter de naaimachine te zitten.

Wat me ook gelukkig maakt zijn bezoekjes aan de Quiltwinkel. Na een zeer uitgelopen ochtend in het ziekenhuis eindigde ik in het Quilters Palet. Dinsdag ga ik daar deze workshop volgen en ik heb batik stof in verlopende kleuren in geslagen. Prachtig om te zien, nu al.

Ik ben lekker op geschoten met de elfjurk en ik heb nu 8 blokken geknipt liggen voor de Civil War Diary Quilt. Daar heb ik deze maand nog niets voor genaaid en de 14de is er vast al weer eerder dan ik denk.

Bedankt trouwens voor de beterschap wensen. Het gaat niet echt slecht met me hoor, maar mijn bloedsuikers doen wat vervelend. Het lukt niet om ze goed geregeld te krijgen. Dat is lastig, vermoeiend en gewoon vervelend. Je stopt er zoveel moeite in en het resultaat blijft slecht. Maar ik moet zeggen dat de vooruitgang op medisch gebied toch ook geweldig is.

Toen ik bijna 35 jaar geleden diabeet werd kon je alleen maar in het ziekenhuis bloedprikken. Zelf je bloedsuiker bepalen kon niet. Toen dat laatste eenmaal wel kon was dat al een hele vooruitgang. Twee jaar terug heb ik 3 dagen rond gelopen met een kastje dat mijn bloedsuikers permanent bepaalde. Jammer was alleen dat je hem zelf niet kon aflezen en je moest wachten tot dat men dat in het ziekenhuis deed. Het zelf bloedprikken ging dus gewoon door. En het kastje was wel groot en er zat een enorme dikke slang aan met een vervelende naald in je been. Maar een zeer leerzame ervaring.

Vrijdag heb ik weer een kastje gekregen om mijn bloedsuikers permanent te meten. Deze keer voor ruim 5 dagen. En niks dikke slang. De ontvanger kan ik in mijn tas doen als ik wegga en op mijn arm zit een zendertje. Zo geplaatst dat ik zelfs op die arm kan liggen tijdens het slapen. Douchen en zelfs zwemmen kan gewoon. En wat helemaal geweldig is, ik kan hem zelf aflezen. Hij geeft zelfs seintjes als er een te laag of te hoog bloedsuiker aankomt! Geweldig. Nu is het alleen jammer dat mijn bloedsuiker vreemd en vervelend blijven doen :-( Je kunt niet alles hebben zullen we maar zeggen.

Ik ga snel verder achter de naaimachine. Er roept een elfjurk.