In januari maak ik altijd een foto van mijn verzameling leeg gemaakte klossen van het afgelopen jaar. Het zegt absoluut niks, ik weet het, maar old habits die hard. Op deze foto is goed te zien dat ik het grootste gedeelte van het jaar last heb gehad van een quiltdip. Het is maar een kleine collectie.
Ik vind het vervelend dat ik een quiltdip heb maar ik begin er ook last van te krijgen. Met mijn rot handen weet ik dat ik nooit te veel moet doen, dan moet ik dan bezuren, maar ik weet ook dat als ik niks doe (en mijn handen dus niet in beweging hou) ik ook klachten krijg. Het is altijd een dunne lijn tussen teveel doen en te weinig doen. En ik merk nu steeds meer aan mijn handen dat ik te weinig gequilt heb.
Jullie snappen gelijk dat mijn goede voornemen voor 2020 dus is dat ik met meer regelmaat moet gaan quilten en patchen. Maakte ik vlak voor de Kerst een klein quiltje voor in de Kerststal van DD, dat werkte zo aanstekelijk dat ik gisteren en vandaag werkte aan een nieuw klein Kerstquiltje voor in mijn eigen stal. Een ander stofje als dat ik voor DD gebruikte, daar had ik niet meer voldoende van. Garen, stof en tussenvulling kwamen allemaal uit mijn scrapbasket. Ik had er al een quiltje in mijn stal maar variatie is nooit slecht toch? En ik ben in elk geval ruim op tijd klaar.😂 Hierboven zie je de bovenkant en hieronder de achterkant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten