zondag 27 maart 2016

Nearly Insane update werd Insane in Brussel




De laatste weken maanden heb ik niet echt veel met de computer gedaan. 2016 wordt tot nu toe gekenmerkt met de griep, verhuizing van DD naar een kamer in Leiden waar natuurlijk veel meer werk aanvast zat dan gedacht :-), weer de griep en om tot slot longproblemen waardoor alles niet één, niet twee maar minstens drie tandjes langzamer gaat.

Tussen alles door heb ik de laatste weken wel heel hard aan de Nearly Insane gewerkt en had alles in orde gemaakt om dinsdag een update te doen over wat ik de laatste 3 maanden gedaan heb. Het bericht stond zelfs al klaar als concept.

En toen kwam het bericht uit Brussel. DH was op dat moment in Brussel, in de Europese wijk. De schrik had nog veel groter kunnen zijn. Ik wist eerder dat hij niets mankeerde dan dat ik door had wat er in Brussel gebeurde maar het werd een hele vreemde dag. DH was op maandagavond al in Brussel en was vanaf zijn hotel naar het kantoor gelopen waar hij een Internationale vergadering had. Hij had dus niets gemerkt van de gebeurtenissen maar een mede-delegatielid uit Duitsland maakte de klap mee op het vliegveld en even later op het metrostation. Ze had geen schrammetje maar de schrik was enorm.

De helft van de delegatie kwam niet opdagen voor de vergadering. Waren ze gewond of erger of konden ze gewoon het kantoor niet bereiken? Dat laatste bleek het geval. Een flink aantal mensen kwam per vliegtuig en zijn niet eens meer op Brussel geland, ze werden doorgestuurd naar Amsterdam en/of terug naar het vliegveld van vertrek. In de loop van de ochtend bleek dat iedereen die de vergadering bij had moeten wonen ongedeerd was. Maar het bleef lang spannend. Wat gaat er verder gebeuren?

DH baas en het kantoorteam verdient grote lof. Toen de wegen en tunnels eenmaal vrij gegeven waren is er onmiddellijk een bus(je) vanuit Nederland vertrokken naar de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland in Brussel. Daar konden alle Nederlanders (plus ook het Duitse delegatielid) zich verzamelen en werden ze naar Rotterdam CS gebracht. Even na half elf 's avond was DH weer veilig thuis. De Duitse mevrouw is doorgereisd naar Utrecht, heeft daar een hotel genomen en zat 's ochtends in de eerste trein terug naar Duitsland. En ik? Ik ben gewoon helemaal vergeten dat er ook nog zo iets als quiltblokken was.







 De rust is inmiddels hier in huis wedergekeerd en daarom als nog de Nearly Insane update voor januari, februari en maart. Ik heb in deze maanden een flink aantal blokken gemaakt en ook een hoop sashings gemaakt. De langste rij is nu op één blok na klaar. Het blok dat ik nog moet maken klopt echt helemaal niet wat betreft de symmetrie en stoort mij enorm. Ik heb al geprobeerd om hem opnieuw te tekenen maar dan zit ik met een patroon wat ik, ondanks dat ik altijd alles op de naaimachine doe, ik op de naaimachine nog niet naar mijn zin krijg. Ik heb het even laten liggen en ga er nog wat op broeden. Nu de top voor meer dan de helft klaar is ben ik verder gegaan in de andere hoek.
 


 

















1 opmerking:

Gerda Hartman zei

Jeetje, Petra wat een verhaal! Fijn dat alles goed kwam. En je blokken, zo mooi. In het eggie nog mooier weet ik! Fijn weekend verder.