Workshop en voortgang

Gisteren samen met een vriendin naar de nieuwe locatie van het Quilters Palet geweest voor een workhop door Ineke Vaillant. We hadden ons opgeven voor de workshop Colour Explosion, of te wel Vuurwerk zo als ik hem al gedoopt heb. Het vinden van het gebouw waarin zich het Quilters Palet nu bevindt was niet moeilijk maar door alle werkzaamheden voor, achter en naast het gebouw was het nog niet zo makkelijk om de parkeerplaats en de ingang te vinden. Hier in waren we niet de enige, er was zelfs een cursist ietsjes te laat, ze had half Den Haag gezien. Per mail hadden we een keurige route beschrijving ontvangen maar de situatie verandert soms per dag.

 Ik kende Ineke alleen van foto's en verslagen van midweken op Texel op blogs maar het werd een hele gezellige, informatieve en leerzame middag. We ontvingen het patroon, veel uitleg en een foto van het werkstuk zo dat we thuis goed verder kunnen. 

Het was alleen maar goed dat ik nog niet met de stof waarmee ik wil gaan werken begonnen ben. Het lampje van mijn naaimachine was onderweg kapot gegaan en daardoor zag ik de lijntje op mijn foundation piecing niet zo goed bij het naaien van de zwarte stof. Als of ik nog nooit deze techniek gedaan had kwam ik tot 3 keer toe een stukje te kort.😒. Achteruit naaien dus.

Hier nog twee details van Ineke haar werkstuk

Verder heb ik afgelopen maand, langzaam maar zeker weer gewerkt aan mijn Kim McLean blokken. Ik heb inmiddels 7 blokken helemaal af, nog 17 te gaan. (Plus het op maat snijden.)

In april ga ik gewoon ijverig verder met de Kim McLean. Het gaat niet snel, op dit moment al helemaal niet met mijn hand, maar ik ben zo verlieft op deze quilt en het resultaat.

I've got a finish!

Ik heb de laatste maand, gedwongen, wat rustiger aan gedaan met patchen. Op zich ook niet erg want ik heb nu een aantal boeken uit kunnen lezen. Op de een of andere manier, ondanks dat ik er altijd goed op let, had ik mijn wijsvinger licht overbelast en natuurlijk de wijsvinger van mijn schrijfhand. Uit ervaring weet ik dat ik dan gewoon moet stoppen en vooral niet gelijk moet gaan beginnen op full speed als de klachten over zijn. Als ik dat wel doe, en die neiging heb ik altijd, dan worden de problemen veel groter en duurt het veel langer voordat het echt over is.

Gelukkig waren de klachten over na een paar dagen voorzichtig zijn en heb ik mijn hand vervolgens nog een paar dagen extra rust gegund. Vervolgens ben ik gaan patchen (en het verwijderen van de microtags) met de kookwekker er naast. 10 minuten werken, 15 minuten iets totaal anders doen. Het lijkt of je op deze manier echt niet opschiet maar aan het einde van de dag valt dat reuze mee.

Ik heb met de kookwekker mijn Irish Chain Srap Quilt afgemaakt. Alle stof, voor en achterkant, zijn resten en restjes van mijn Totaal Mesjogge Quilt (The Nearly Insane). Door quilten is inmiddels ook gebeurd en een schaatsweekend (WK Alround) was een prima gelegenheid om de afwerkbies tegen te zomen.

Voorkant

 

Achterkant

Het is een ruime 1-persoonsquilt voor mijzelf geworden. Ik ben heel erg blij met het resultaat. Het patroon vind ik erg leuk maar ik ben ook heel nieuwsgierig geworden naar het effect van dit patroon als ik de vierkanten niet 2" x 2 " maak maar een stuk kleiner. Deze keer was de grote maar handig want ik had nog heel veel rest stroken liggen van 2,5" breed.

Het enige wat ik nog moet doen is een label achter op. DD moet daar altijd erg om lachen, volgens haar maak ik wel altijd een label op een quilt die ik cadeau geeft maar komt het er (bijna) nooit van als de quilt voor eigen gebruik is. Daar heeft ze niet helemaal ongelijk in. Ik ben een voorstander van een quiltlabel, heb er ook geen hekel aan om ze achterop te naaien maar het is heel vaak een vergeet. Als ik de microtags verwijdert heb dan is voor mijn gevoel de quilt af. Deze keer wilde ik het eens gelijk doen maar dat ging niet door. Ik maak altijd een label met behulp van mijn borduurmachine maar ik kan op dit moment niet bij mijn versteviging die ik daarvoor nodig heb. Ik heb nog een label geschreven maar mijn pigma pen deed het zo dun dat ik dat niet mooi vond. Dus toch wachten met het label.

Nu weer door met de Kim McLean Quilt.